مقصود از مشروعیت و حقانیت در این بحث ، آن چیزی است که حسن شمرده می شود در مقابل ، غیر مشروع ، قبیح خواهد بود.

امور مشروع به دو قسم تقسیم می شود:

"مشروع بالعرض و بالاعتبار" و "مشروع بالذات".

مقصود از مشروع بالعرض و بالاعتبار افعالی است که واضح و جاعل بر اساس وضع و قرارداد حکم به لزوم تحقق آن افعال میکند. مراد از مشروع بالذات آن افعالی است که بالذات ، به خودی خود و بدون اتکا به وضع و قرارداد باید انجام گیرد. دو راه برای پی بردن به حسن و قبح ذاتی وجود دارد.یک راه ادراک عقل فطری است. مقصود از عقل فطری عقلی است که انسان بر اساس آن آفریده شده است. عقل تحت تاثیر مصالح فردی ، حزبی ، گروهی ، نژادی و قبیله ای قرار نگرفته باشد.این عقل فطری به صورت قوه و استعداد در وجود انسان نهاده شده است و فعلیت یافتن آن متوقف بر ریاضت و تربیت است و در معرض تاثر از هواهای نفسانی است. تنها در صورت فعلیت یافتن عقل فطری است که انسان می تواند بخشی از حسن و قبح های ذاتی - و البته نه همه آنها - را درک کند.شاید بتوان گفت که یکی از راه های دیگر پی بردن به حسن و قبح بالذات اشیاء و اتفاق نظر عقلا در همه اعصار و امصار بر حسن یک شی یا قبح شی دیگری است ، این اتفاق نظر کاشف از آن است که حکم مذکور بر خاسته از عقل فطری آنهاست.

 فايل صوتي كامل روز سه شنبه(1391/09/14) را میتوانید از اینجا دانلود نمایید.